Of ik nu naar de radio luister of toch eens naar de televisie kijk, overal lijkt het over verbinding te gaan. Dirk De Wachter onderstreepte in “De Wereld van Sofie” met veel vuur het belang van menselijke verbinding. Het is waar. We denken teveel in wij-zij-termen. We zijn teveel met onszelf bezig en hebben veel te weinig aandacht voor de ander. De term “zelfzorg” is daar mede schuldig aan. Nochtans blijkt uit heel veel onderzoeken dat mensen die zich eenzaam voelen, die weinig of geen connectie met anderen maken, zich niet goed in hun vel voelen. We hebben die connectie met anderen nodig, omdat net die verbinding ons beter doet voelen.

Ook in “Alleen Elvis blijft bestaan” valt het woordje verbinding opvallend vaak. Sofie Van de Velde had het erover. Een paar weken daarvoor had ook Veerle Baetens het over verbinding. Een van de fragmenten die zij had meegebracht, was een TED-talk van hersenwetenschapper Jill Bolte Taylor. Onze hersenen bestaan uit 2 hersenhelften die verbonden zijn door het corpus callosum – de informatiesnelweg die die 2 helften met elkaar laat communiceren. Linker en rechter hersenhelft werken anders, gaan informatie op een andere manier verwerken en hebben een verschillende taak. Ze hebben elkaar echter nodig om van ons goed functionerende wezens te maken. Onderzoekers proberen al jaren uit te vinden hoe dat allemaal juist zit. Ze merken dat bij mensen die een beroerte of ongeval hebben gehad waarbij één gebied van de hersenen geraakt werd, bepaalde functies niet meer werken of de personen in kwestie zelfs een andere persoonlijkheid lijken te krijgen.