All the tendencies present in the outer world are to be found in the world of our body. If we could change ourselves, the tendencies in the world would also change. As a man changes his own nature, so does the attitude of the world change towards him. This is the divine mystery supreme. A wonderful thing it is and the source of our happiness. We need not wait to see what others do. (Mahatma Gandhi)
Eindelijk… volop herfst!
Misschien vind je dat een beetje een rare titel. Niet iedereen is dol op de herfst. De mooie herfstkleuren, ja die zijn nog wel leuk. Maar miezerige regen, gure wind, weinig daglicht – neen, dat vinden we niet zo aangenaam. Om over het gevoel van afscheid nemen, verval, rottende bladen, kale bomen… nog maar te zwijgen!
Toch is die herfst nodig. Omdat we even stil zouden staan. En opdat we in die stilte opnieuw verbondenheid zouden kunnen voelen. En zeg nu zelf, wat heeft de wereld op dit moment meer nodig dan verbondenheid???
Herfst is de perfecte tijd om stilaan terug te plooien op jezelf, net zoals de natuur zich opmaakt voor de stilte en de rust van de winter. Dieren verzamelen eten om zich de hele winter lang te kunnen terugtrekken in hun hol. De bomen laten hun bladeren los, planten verwelken en trekken zich helemaal terug, verdwijnen als het ware in zichzelf.
Herfst is de ideale tijd om een en ander te overpeinzen, te beschouwen. Het afronden van dingen, een staat van zijn opmaken. De dingen die je niet langer nodig hebt achterlaten. De akker klaar maken om na de rust van de winter vol energie aan de lente en nieuwe groei te kunnen beginnen. Daar is het nu de ideale tijd voor. Activiteiten op een laag pitje en in de aanloop naar de winterrust, even stilstaan bij wat is. Bij wat bereikt is. Om van daar uit te zien wat eventueel bijgestuurd zou kunnen worden.
In die stilte en die rust nodigt de herfst ons ook uit om opnieuw verbinding te maken, met onszelf en met anderen. Samen rond het vuur, rond het licht. Teruggeplooid op onszelf, maar wel in connectie met anderen. Met onze omgeving. We zijn sociale wezens, we hebben contact en verbondenheid nodig. Ik word een beetje triest als ik zie hoe verdeeld de wereld is, op grote en op kleine schaal. Er komt heel wat op onze samenleving af – stress en depressie, klimaatverandering, armoede, eenzaamheid, vluchtelingenstromen, … Het is ondertussen een lange lijst met uitdagingen. En hoewel veel van die problemen misschien relatief nieuw zijn, is de basis voor de oplossingen dat niet. Bewust leven, meditatie, spiritueel actief zijn, aandacht voor lokale productie van voedsel, respect hebben, vertrouwen, verbinding maken, waardig omgaan met elkaar… Het zijn eeuwenoude en waardevolle levenswijzen die we ons misschien opnieuw eigen moeten maken.
En het start bij jezelf. Het start bij je bewuste ademhaling, bij meer rust in jezelf en verbinding.
Wees zelf de verandering die je in de wereld wil zien.
vertaling van bovenstaande tekst van Mahatma Gandhi:
Alle stromingen die aanwezig zijn in de buitenwereld zijn te vinden in de wereld van ons lichaam. Als we onszelf zouden kunnen veranderen, doet dat de wereld om ons heen ook veranderen. Naarmate een mens zijn eigen aard verandert, verandert ook de houding van de wereld ten opzichte van de mens. Dat is het opperste goddelijke mysterie. Een prachtig iets en de bron van ons geluk. We hoeven niet te wachten om te zien wat anderen doen.