Heb jij vorige woensdag ook zo genoten van die mooie herfstdag? Blauwe lucht, aangename temperatuur, zonnetje. Heerlijk was het! Normaal gezien heb ik niet zo’n probleem met de herfst. Ik vind het een mooi seizoen, net zoals de 3 andere trouwens. Herfst, dat zijn de intense, warme kleuren, de aardse geuren, huiselijke stoofpotjes, een warme wollen vest en dito sokken, je koesteren aan de behaaglijke warmte van de kachel en het feeërieke licht van kaarsjes. Ja, daar hou ik wel van.
Maar dit jaar niet. Hoe dat komt, daar heb ik een tijdje geen verklaring voor gehad. Was het de nazomer die tot een eind in oktober geduurd heeft? En dan die plotse overgang naar volle herfst, grijs en kil? Viel er meer regen dan vorig jaar? Ik had geen idee.
Tot ik besefte dat ik helemaal geen toegang tot en tijd had voor stoofpotjes, kaarsjes en kachels. Aardse geuren waren er evenmin. Want wij zijn aan het verbouwen. Het hele huis staat dus ondersteboven. Nou ja, wat er nog aanwezig is, staat ondersteboven. De leefruimte is helemaal leeg. De rest van het huis is chaos. Comfy zetel? Bij vrienden in de garage. Warme kachel? De oude is verkocht en de nieuwe nog niet geleverd. Kaarsen en hun potjes? In allerlei dozen in de kelder. Stoofpotjes? Ik ben al blij dat ik een potje ingevroren soep kan opwarmen. En wat de aardse geuren betreft, die zijn een tijdje vervangen geweest door de chemische dampen van de nieuwe gietvloer. Dus neen, van heerlijk ‘cocoonen’ is op dit moment geen sprake. En dat is dus waarom ik het dit jaar zo moeilijk heb met de herfst.
Want ik ben een thigmofiel. Daar heb je misschien nog niet van gehoord. Ik ook niet, tot ik een paar jaar geleden een artikel las over een boek van Midas Dekkers. In ‘De thigmofiel’ legt de Nederlandse bioloog en schrijver uit waarom dieren en mensen zo graag aangeraakt worden en geborgen willen zijn. Toen ik in het artikel las dat “de mol, het zoogdier met het grootste aantal tastorganen in de huid, een toegewijde thigmofiel is”, kon ik dat alleen maar beamen. Vandaar mijn bijnaam! Knus in een hoekje van de zetel, met opgetrokken benen, een dekentje rond geslagen, een kom lekker warme thee, de kat (ook een fervente thigmofiel trouwens) op mijn schoot, … heerlijk.
Nu dus niets van dat alles.
Gelukkig is het einde van de verbouwingen in zicht. De zetels komen binnenkort terug naar huis. De kachel wordt geïnstalleerd, de kaarsen uitgepakt en de chemische geuren zijn al lang vervangen door het heerlijke aroma van de ‘Herfstzon’ synergie van Sjankara.
Ben jij ook een thigmofiel? Boek dan nu een heerlijke massage, met of zonder hotstones, en laat je induffelen in warmte en knusheid. Of schaf je een flesje ‘Herfstzon’, ‘Wintersprookje’ of ‘Kerstsfeer’ synergie aan, en koester je aan de herfst.
